επιτραγωδώ

ἐπιτραγῳδῶ, -έω (Α)

1. διηγούμαι κάτι με τραγικό τρόπο

2. εξαίρω, εγκωμιάζω, μεγαλοποιώ, εξογκώνω («ἐπιτραγῳδεῑν τὰς τῶν Ἑλλήνων συμφοράς», Δίον. Αλ.)

3. ολοφύρομαι, θρηνώ με τραγικό τρόπο

4. προσθέτω κάτι σε μια τραγωδία

5. μιλώ, δημηγορώ με περισσότερο πομπώδη τρόπο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + τραγῳδώ (< τραγῳδός < τράγος + ωδή κατά το πρότυπο τού ραψῳδός)].